Οι πιέσεις που ασκούνται σε μεγάλη μερίδα συναδέλφων μηχανικών από τις συνέπειες που διαμορφώνει στο επίπεδο της οικονομίας η έλευση της πανδημίας του Covid19 είναι τεράστιες. Έρχονται μάλιστα να προστεθούν πάνω στα συντρίμμια που άφησε η προηγούμενη περίοδος της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων. Οποιαδήποτε χαραμάδα φωτός μπορεί να ξεπρόβαλε το 2019 μετά το τέλος της εποχής της αυστηρής δημοσιονομικής επιτήρησης εξανεμίστηκε μέσα στο 2020. Έτσι μεγάλο τμήμα των συναδέλφων του ιδιωτικού τομέα καθώς και η συντριπτική πλειοψηφία της αυτοαπασχόλησης (όση απέμεινε) βρίσκονται αντιμέτωποι με μια εφιαλτική συνθήκη δραστικής μείωσης εισοδημάτων, απολύσεων, αναδουλειάς και ανασφάλειας και μιας συνολικής πίεσης να προσαρμοστούν υπό χειρότερες συνθήκες σε ένα επάγγελμα και μια αγορά εργασίας που αλλάζει άρδην εις βάρος τους.
Ένα μεγάλο μέρος συναδέλφων μάλιστα έχει πρακτικά βρεθεί εδώ και μήνες χωρίς (ή σχεδόν χωρίς) δουλειά, χωρίς (ή σχεδόν χωρίς) εισόδημα και σίγουρα χωρίς κανένα εργατικό δικαίωμα μιας και η συνθήκη αμοιβής με ΔΠΥ συνεχίζει να λειτουργεί εις βάρος κάθε διεκδίκησης για ταμείο ανεργίας, ή για τις πενιχρές αλλά υπαρκτές ενισχύσεις που απολαμβάνουν άλλα στρώματα μισθωτών εργαζόμενων μέσα στην επιδημία. Αλλά και όσοι συνεχίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να εργάζονται καθ΄ όλη τη διάρκεια της πανδημίας, βρίσκονται αντιμέτωποι αφενός μεταξύ μιας συνθήκης εντελώς αρρύθμιστης τηλε-εργασίας χωρίς ωράριο και κυρίως χωρίς συνείδηση από την πλευρά της εργοδοσίας ότι καλούνται να αποδώσουν εργασιακά πλάι στα μικρά παιδιά τους, που βρίσκονται και αυτά κλεισμένα για μήνες στο σπίτι, και αφετέρου μεταξύ συνθηκών δουλειάς στις εταιρείες και στα εργοτάξια που παραμένουν ανοικτά και όπου παρά μικρών εξαιρέσεων δεν λαμβάνεται σχεδόν κανένα μέτρο προστασίας απέναντι στον κορονοϊό.
Την ίδια στιγμή η μόνη προοπτική που προσφέρεται στους συναδέλφους μηχανικούς του Δημοσίου είναι, με όρους υγειονομικής κρίσης, αυτή του «ποιοτικού θανάτου» καθώς σε ένα εργασιακό περιβάλλον αποδεκατισμένο από την υποστελέχωση και αποστερημένοι από αρμοδιότητες και στοιχειώδη μέσα για την άσκηση των καθηκόντων τους, καλούνται να υπακούουν αναντίρρητα στις εντολές της πολιτικής ηγεσίας (σκάσε και υπέγραφε) και να είναι ευγνώμονες που δεν βρίσκονται στο ίδιο καθεστώς επισφάλειας με τον ιδιωτικό τομέα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο γίναμε μάρτυρες ίσως της πιο ντροπιαστικής αντιμετώπισης που έτυχε στα χρονικά να βιώσει το σώμα των συναδέλφων μηχανικών μέσα από το πρόγραμμα επιμόρφωσης επιστημόνων, το γνωστό «Σκόιλ Ελικίκου». Πολλοί τότε αγανάκτησαν, λίγοι συνειδητοποίησαν τον κυνισμό της κυβερνητικής πολιτικής που κατέστησε πολύ γρήγορα σαφές ότι δεν σκοπεύει να βρει τρόπους να σταθεί πλάι σε αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη στήριξης μέσα στα στρώματα των επιστημόνων και των μηχανικών. Πέρασαν εννιά μήνες και η μοναδική οικονομική στήριξη που έχει δοθεί σε επιστήμονες που δοκιμάζονται, δεν υπερβαίνει τα 1100 € δηλαδή όσοι πήραν τα 600 € από το «voucher της ντροπής» και ελάχιστοι κατάφεραν να εισπράξουν 1000 € από την 4η επιστρεπτέα προκαταβολή από τα οποία πρέπει να επιστρέψουν τα 500 €. Και σαν να μην έφτανε αυτό η κυβέρνηση αδίστακτα προχώρησε πρόσφατα στην απαίτηση καταβολής αναδρομικών προς τον ΕΦΚΑ για τα έτη 2017 και 2018, στην απαίτηση καταβολής προσαυξήσεων για όσους καθυστέρησαν εισφορές προς τον ΕΦΚΑ μέσα στο δύσκολο εννιάμηνο του 2020 και στην απαίτηση φορολογικών προστίμων για μη εμπρόθεσμη υποβολή καταστάσεων πελατών – προμηθευτών για το πρώτο διάστημα λειτουργίας της ψηφιακής πλατφόρμας ΜΥΦ για την οποία έδιναν τότε παρατάσεις μόνο στα λόγια χωρίς δηλαδή να εκδίδουν αντίστοιχες πράξεις μέσω ΦΕΚ. Ακόμα και η σκέψη να επιστραφεί σε όσους έχουν ανάγκη οικονομικής στήριξης το δεκάευρο που πληρώνουμε όλοι προς τον ΟΑΕΔ μαζί με τις εισφορές προς τον ΕΦΚΑ, φαίνεται να πηγαίνει προς τις καλένδες ή να αφορά ελάχιστους. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το σύνολο των μηχανικών σαν ένα πλούσιο και εύπορο στρώμα όταν η πραγματικότητα είναι για πάρα πολλούς από εμάς μια εικόνα οικονομικής και επαγγελματικής καταστροφής.
Η υποτίμηση της επιστημονικής εργασίας των μηχανικών έφτασε σε ακρότατα όρια ευτελισμού όπως όλοι ζήσαμε τόσο με τις εισπρακτικές πλατφόρμες “τακτοποίησης” των αυθαιρέτων (με αποκλειστική ευθύνη του ΤΕΕ) όσο και στα διάφορα προγράμματα “εξοικονομώ” (με συνευθύνη ΤΕΕ και ΥΠΕΝ) που έπρεπε να πληκτρολογείς πιο γρήγορα και από τον ίσκιο σου. Μαλιστα επέβαλαν ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και προθεσμίες εν μέσω πανδημίας σε διαδικασίες που προϋποθέτουν αυτοψίες σε κλειστούς χώρους (στις κατοικίες των ενδιαφερόμενων) αντί να δώσουν χρόνο για να μην διακινδυνευθεί επιπλέον διασπορά του ιού. Όλα αυτά μάλιστα με τις πολεοδομίες υποστελεχωμένες και σε κάποιες περιπτώσεις κλειστές λόγω κρουσμάτων.
Όλοι τώρα βέβαια ξέρουμε ποιος ήταν αυτός που έσπευσε πρώτα από όλους να μεταδώσει αυτή την στρεβλή εικόνα προς την κυβέρνηση και την υπόλοιπη κοινωνία και δεν είναι άλλος από τον πρόεδρο του ΤΕΕ τον κ. Στασινό. Λαλίστατος την άνοιξη τοποθετήθηκε δημόσια από την πρώτη στιγμή για λογαριασμό του συνόλου των συναδέλφων δίνοντας το στίγμα ότι δεν έχουμε ανάγκη από καμία οριζόντια αλλά ούτε καν στοχευμένη ενίσχυση και βοήθεια. Και προφανώς ο ίδιος και η διοίκηση του ΤΕΕ έχουν καταπιεί την γλώσσα τους έκτοτε μη προβάλλοντας κανένα αίτημα για τον κλάδο. Βέβαια δεν έχει κάνει το ίδιο στη προσπάθεια να υποστηρίξει ενεργητικά το σύνολο των αντιπεριβαλλοντικών και άλλων πολύ προβληματικών νομοσχεδίων που αφορούν το επάγγελμα που προωθούνται όλο αυτό τον καιρό από την κυβέρνηση.
Ίσως ο κ. Στασινός να λαμβάνει αυτή τη στρεβλή εικόνα ευημερίας από τις δεκάδες των ημετέρων συναδέλφων που συνεχίζει να ταΐζει μέσα από τον πακτωλό των χρημάτων που πλέον διαχειρίζεται το ΤΕΕ για να κάνει δουλειές του δημοσίου και να υποκαταστήσει τις δημόσιες υπηρεσίες και ελεγκτικούς μηχανισμούς από ευέλικτα Μητρώα εξαθλιωμένων συναδέλφων που θα υπογράφουν τα πάντα για ένα κομμάτι ψωμί. Ίσως απλά είναι ο πιο δοτός πρόεδρος που πέρασε ποτέ από αυτή τη θέση όπως και αντίστοιχη απαξία αντιστοιχεί και στις υπόλοιπες παρατάξεις πέραν της ΔΚΜ που συνεχίζουν να τον στηρίζουν στη θέση του απολαμβάνοντας διάφορα ανταλλάγματα στις δουλειές που μοιράζονται και που πηγάζουν από τον νέο ρόλο του ΤΕΕ όταν η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων δοκιμάζεται άγρια.
Ο κ. Στασινός αδιαφορώντας για τον θεσμικό του ρόλο έθεσε εαυτόν και το ΤΕΕ ερήμην των μελών του, στην υπηρεσία της κυβέρνησης υπηρετώντας συνεπέστατα το δόγμα της «η κρίση είναι ευκαιρία» προκειμένου να εξυπηρετηθούν κυρίως τα «επενδυτικά» συμφέροντα των ημετέρων. Αυτό εξάλλου είναι το νεοφιλελεύθερο όραμα που από κοινού μοιράζονται κυβέρνηση – ΤΕΕ και συνοδοιπόροι. Ένα ΤΕΕ εργαλείο στα χέρια των “επενδυτών” ώστε να δημεύσουν μικρή ιδιοκτησία, να πουλήσουν δημόσια γη, πλούτο και υποδομές, να υποτιμήσουν ακραία την εργασία και τα δικαιώματα.
To ΤΕΕ αποκτά έναν νέο ρόλο στην εφαρμογή των συγκεκριμένων νεοφιλελεύθερων πολιτικών καθώς από επίσημο σύμβουλο μετατρέπεται σε προνομιακό μεσάζοντα και μονοπωλιακό υπεργολάβο του Κράτους, αναλαμβάνοντας τη διαχείριση κάθε είδους δημοσίων συμβάσεων που αφορούν το έργο των μηχανικών μελών του και την παροχή συναφών ψηφιακών υπηρεσιών. Όλη αυτή μεταλλαγή του κορυφαίου επιστημονικού φορέα σε πεζότατο καπιταλιστή έχει το καθρέφτισμα και στις εργασιακές σχέσεις στο ΤΕΕ. Εγκαθίδρυσε ένα ιδιότυπο αυταρχικό εσωτερικό καθεστώς όπου εδώ και αρκετά χρόνια ορίζονται έξω από κάθε νόμιμη διαδικασία προϊστάμενοι αποκλειστικά από τον Πρόεδρο. Η ισότητα των υπαλλήλων απέναντι στο νόμο έχει αντικατασταθεί με την ισότητα όλων των υπηκόων μπροστά στον αφέντη. Για πρώτη φορά το σημερινό ΤΕΕ αρνείται να εφαρμόσει τελεσίδικες εφετειακές αποφάσεις που δικαίωσαν εργαζόμενους και σε ένα κράμα ωμότητας αλαζονείας και αναίδειας αναθέτει την επαγγελματική και προσωπική εξόντωσή εργαζομένων Δελτία Παροχής Υπηρεσιών σε ένα ιδιωτικό δικηγορικό γραφείο έναντι του απίστευτου ποσού των 25000 €. Με χαρούμενο ομόθυμο πνεύμα ΔΚΜ και ΔΗΣΗΜ πάνε στον Άρειο Πάγο να ορίσουν στο πρόσωπο των εργαζόμενων του ΤΕΕ που σέρνουν στα δικαστήρια τον νέο περιεχόμενο στα Δελτία Παροχής Υπηρεσιών και τα μπλοκάκια σαν άνθρωπο χωρίς εργασιακά και ανθρώπινα δικαιώματα.
Η συνθήκη που διαμορφώνει πανδημία του Covid19 θα διαρκέσει αρκετά και οι ανάγκες θα συνεχίσουν να υπάρχουν και θα διογκώνονται θα φανούν δε εντονότατα με την εκτίναξη της ύφεσης και του δημόσιου χρέους σύντομα. Προϋπόθεση για να σταματήσει η καταστροφή είναι να προστατευθεί εδώ και τώρα η εργασία και το εισόδημα. Για αυτό τον λόγο ζητάμε τα παρακάτω για ολόκληρο το διάστημα που θα διαρκούν οι έκτακτες συνθήκες της πανδημίας αλλά και για όσο χρόνο απαιτηθεί μέχρι να αποκατασταθεί η ομαλή λειτουργία της οικονομίας:
Άμεσα για τη προστασία της εργασίας:
- Να απαγορευτούν οι απολύσεις και να ανακληθούν όσες έγιναν μέσα στην περίοδο.
- Να προστατευτούν οι συμβάσεις έργου που υποκρύπτουν συνεχιζόμενη μισθωτή εργασία και να ανανεωθούν δια νόμου μέχρι το τέλος της πανδημίας
- Καμία αρνητική μεταβολή στις συμβάσεις, στα ωράρια, στους μισθούς, στις εργασιακές σχέσεις.
- Το νομοσχέδιο Βρούτση που καταργεί το ωράριο και τις συνδικαλιστική δράση να μείνει στα χαρτιά
Άμεσα για την προστασία του εισοδήματος:
- Γενναίο επίδομα προς όλους τους συναδέλφους μηχανικούς (μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους) που θα καλύψει το χαμένο εισόδημα της περιόδου.
- Κάλυψη από το κράτος των ασφαλιστικών υποχρεώσεων αναλογικά με την απώλεια εισοδήματος
- Αναστολή πληρωμών προς το Δημόσιο, τον ΕΦΚΑ (περιλαμβανομένων αναδρομικών και προσαυξήσεων) και τις τράπεζες.
- Κατάργηση της προκαταβολής φόρου
- Κατάργηση των άδικων προστίμων για την καθυστέρηση υποβολής καταστάσεων πελατών –προμηθευτών.
- Κανένας πλειστηριασμός ή κατάσχεση
- Δώρο Χριστουγέννων ακέραιο και στην ώρα του
- καμια διακοπή ρεύματος ή υπηρεσιών τηλεπικοινωνίας. Υποχρεωτική μείωση των λογαριασμών ρεύματος, τηλεπικοινωνίας για τους μήνες του lockdown και μη απαίτηση ρήτρας αποδέσμευσης ή μεταφοράς σε μικρότερο πακέτο υπηρεσιών.
Άμεσα για την προστασία από τον κορονοϊό:
- Επιβολή ουσιαστικών μέτρων προστασίας σε χώρους δουλειάς και στα εργοτάξια. Επανασύσταση της επιθεώρησης εργασίας.
- Δωρεάν τεστ, μέσα προστασίας και απολύμανση σε περίπτωση κρούσματος για να υπάρξει φραγμός στην μετάδοση μέσα στους χώρους δουλειάς. Ιχνηλάτηση των κρουσμάτων για τον περιορισμό της διασποράς.
- Τηλε-εργασία όπου είναι δυνατόν με μέσα πληρωμένα από την εργοδοσία και με αυστηρή τήρηση του ωραρίου
- παράταση όλων των προθεσμιών που προϋποθέτουν αυτοψία ή και ραντεβού σε πολεοδομική υπηρεσία (όπως αυθαίρετα, προγράμματα “εξοικονομώ”, 2μηνη ισχύς βεβαίωσης Ν.4495/17 για συμβολαιογραφική χρήση, οικοδομικές άδειες)
- Πρόσθετες άδειες με πλήρεις αποδοχές στους εργαζόμενους με χρόνια νοσήματα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και σε γονείς που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το κλείσιμο των σχολείων
- Καθολική δημόσια υγεία, ενίσχυση των δομών πρωτοβάθμιας υγείας.
Μεσοπρόθεσμα για την οποιαδήποτε προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης:
- Αυξήσεις στους μισθούς. Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
- Δημόσια καθολική κοινωνική ασφάλιση. Αυξήσεις στις συντάξεις – μείωση των ορίων συνταξιοδότησης. Το σχέδιο Πισσαρίδη για την ιδιωτικοποίηση – κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης να μείνει στα χαρτιά.
- Γενναίο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που θα στοχεύει στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών για νέες σύγχρονες υποδομές σε υγεία, παιδεία, κοινωνικές υποδομές με προσπάθεια η εργασιακή του ύλη να διαχυθεί με αντιμονοπωλιακούς όρους στο σύνολο του κλάδου.
- Προσλήψεις προσωπικού με μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας
- Κατάργηση όλων των Νόμων που εκχωρούν αρμοδιότητες και Υπηρεσίες σε ιδιώτες
- Κατάργηση όλων των νόμων που συγκεντρωποιούν το επάγγελμα σε λίγους ομίλους και εταιρείες. Επαναφορά των ελάχιστων αμοιβών. Κατάργηση των ειδικών μητρώων και των πιστοποιήσεων.